امروزه استخراج ارزهای دیجیتال فرآیندی سخت و پرهزینه است با این وجود استخراج برای بسیاری از سرمایه گذاران علاقه مند به ارز رمزنگاری شده جذابیت زیادی دارد زیرا ماینرها برای کار خود با ارز دیجیتال پاداش میگیرند.
روزهای فوق العاده کمهزینه استخراج بیتکوین، که فقط برای دو سال به طول انجامید، روزهایی بودند که یک بیتکوین آنقدر ارزان بود که از نظر مالی معقول بود به جای خرید، آنها را با هزینهی بسیار کم استخراج کنیم. اولین تبادل بیتکوین در اکتبر 2009، 10 ماه پس از اولین استخراج شکل گرفت و ارزش یک بیتکوین به ازای 1 دلار 1309.03 بیتکوین بود. در آن زمان استخراج با کامپیوترهای خانگی امکانپذیر بود. در این عملیات کامپیوترهای ماینر(استخراج کننده) یکسری معادلات پیچیدهی ریاضی را انجام میدادند و شبکه به عنوان پاداش به آنها بیتکوین میداد.
استخراج بیت کوین به سخت افزار خاصی نیاز دارد که محاسبات بسیار سریع را برای استخراج بیتکوین انجام دهد. نتیجه استخراج بیت کوین دو چیز است، وقتی رایانهها این مسائل پیچیده ریاضی را در شبکه بیت کوین حل میکنند، بیت کوین جدید تولید میکنند و دوم اینکه با حل مسائل ریاضی، استخراج کنندگان بیت کوین با تأیید اطلاعات معاملات، شبکه پرداخت بیت کوین را قابل اعتماد و ایمن میکنند.
در واقع، باید یک رشتهی طولانی از اعداد و ارقام را حدس بزنند که این رشته هش (Hash) نامیده میشود. در ابتدا این فرآیند با کامپیوترهای خانگی قابل انجام بود. اما رفته رفته به دلیل افزایش ماینرها فرآیند حدس زدن هش بسیار دشوار شد و ماینرها به پردازندهای با قدرت بالا و البته پرهزینه و با مصرف برق زیاد روی آوردند. این سخت افزار تخصصی ASIC نامیده میشود. از این رو، به دلیل دشواری در استخراج بیت کوین، اکثریت قریب به اتفاق افراد به ویژه در ابتدا ترجیح میدهند بیتکوین را خریداری کنند.
وقتی شخصی بیت کوین را به جایی میفرستد، به آن تراکنش میگویند. معاملات انجام شده ارزهای فیات توسط بانکها، سیستمهای فروش و رسیدهای فیزیکی ثبت میشود. استخراج کنندگان بیت کوین با جمع کردن معاملات در "بلوکها" و افزودن آنها به یک رکورد عمومیبه نام بلاک چین به همان چیز دست مییابند. سپس گرهها سوابق مربوط به آن بلوکها را نگهداری میکنند تا بتوانند در آینده تأیید شوند.
وقتی استخراج کنندگان بیت کوین بلاک تراکنش جدیدی را به بلاک چین اضافه میکنند، بخشی از کار آنها اطمینان از صحت این معاملات است. استخراج کنندگان بیت کوین باید طمینان حاصل کنند که بیت کوین تکرار نمیشود یک مسئله که در رابطه با ارزهای دیجیتال وجود دارد، هزینههای مضاعف است، به طور مثال هنگامیکه 20 دلار در فروشگاهی هزینه میکنید، صورت حساب در دست منشی است اما در رابطه با ارزهای دیجیتال مسئله متفاوت است. اطلاعات دیجیتالی را میتوان به راحتی تولید کرد، بنابراین با بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال این خطر وجود دارد که یک مخارج دهنده بتواند از بیت کوین خود کپی تهیه کند و آن را برای طرف دیگری بفرستد در حالی که هنوز نسخه اصلی را نگه داشته.
بنابراین امروزه به دلیل دشواری و پر هزینه بودن استخراج بیت کوین، ماینرها به صورت گروهی در این رقابت شرکت میکنند که به آن استخر استخراج میگویند تا احتمال برنده شدن گروه خود را افزایش دهند و بعد از اینکه موفق شدند، پاداش استخراج بین تمام گروه به نسبت مساوی تقسیم میگردد .بنابراین اکثریت قریب به اتفاق افراد به ویژه در ابتدا ترجیح میدهند بیتکوین را خریداری کنند.
بیت کوین به عنوان اولین ارز دیجیتال غیرمتمرکز در جهان دارای یک عرضهی محدود است. این بدان معناست که برخلاف ارزهای فیات، هیچ نهاد یا قدرت مرکزی وجود ندارد که تصمیم بگیرد چه تعداد بیتکوین استخراج شود. این سیستم به گونهای طراحی شده است که تنها امکان استخراج 21 میلیون بیت کوین را دارد. این تعداد بیتکوین هیچگاه تغییر نخواهد کرد و میدانیم دقیقا چه تعداد بیتکوین و با چه سرعتی در جهان استخراج میشود و در چه زمانی آخرین بیتکوین استخراج خواهد شد.
پاداش استخراج کنندگان بیت کوین
با بیش از 300000 خرید و فروش در یک روز ، تأیید هر یک از این معاملات میتواند کار زیادی برای ماینرها باشد. ماینرها به عنوان جبران تلاش خود، هر زمان که بلاک جدیدی از معاملات را به بلاک چین اضافه کنند بیت کوین دریافت میکنند. مقدار بیت کوین جدیدی که با هر بلاک استخراج شده آزاد میشود "پاداش بلوک" نامیده میشود. پاداش بلوک هر 210،000 بلوک (یا تقریباً هر 4 سال) نصف میشود. در سال 2009 ، 50 بیت کوین بود. در سال 2013 ، 25 بیت کوین، در سال 2018 12.5 بیت کوین بود و در ماه میسال 2020، به 6.25 رسید. این سیستم تا سال 2140 میلادی ادامه خواهد داشت.
آخرین استخراج بیت کوین
ماینرها (استخراج کنندگان) کار حفظ و تامین امنیت بیتکوین را برعهده دارند و با مصرف برق زیاد، یکسری محاسبات پیچیده ریاضی را در شبکه بلاکچین انجام میدهند و شبکه به عنوان پاداش استخراج، بیتکوین تولید میکند و به ماینرها میدهد. حال سوالی که پیش میآید این است که، اگر ماینرها به عنوان پاداش استخراج، بیتکوین دریافت میکنند و به افزودن بلوکهای جدید به سیستم کمک میکنند، پس از توقف استخراج بیتکوین، چطور این کار را ادامه میدهند؟ و چه اتفاقی خواهد افتاد؟ این یک سوال مهم برای بسیاری از سرمایه گذاران جدید بیت کوین است. در ابتدا، به نظر میرسد یک سقوط اجتناب ناپذیر باشد زیرا ماینرها دیگر انگیزه لازم برای حفظ سیستم را ندارند. خوشبختانه مکانیسم دیگری وجود دارد که از طریق آن پاداش ماینرها برآورده میشود.
هر معامله بیتکوین دارای کارمزدهای تراکنش است که به ماینرها نیز پرداخت میشود. در حقیقت، کارمزدهای تراکنشهای معاملات بیت کوین به احتمال زیاد بعد از استخراج آخرین بیت کوین به انگیزه اصلی ماینرها تبدیل خواهد شد. با توجه به اینکه پاداشهای استخراج بیت کوین هر چهارسال یکبار نصف میشود و با افزایش قیمت بیتکوین و استفاده بیشتر کاربران از آن، هزینهی تراکنشها نیز زیاد خواهد شد.
بنابراین در سال 2140 میلادی، زمانی که استخراج بیتکوین متوقف شود و امکان ایجاد هیچ بیتکوینی به هیچ روشی وجود نداشته باشد، شبکه بیت کوین با فروپاشی روبرو نخواهد شد چرا که قیمت بیتکوین افزایش یافته و کارمزدهای تراکنش نیز احتمالا زمانی که استخراج بیتکوین کم میشود، افزایش یابند و سبب ترغیب ماینرها برای ادامه کار شوند.
بنابراین امروزه به دلیل دشواری و پر هزینه بودن استخراج بیتکوین، ماینرها به صورت گروهی در این رقابت شرکت میکنند که به آن استخر استخراج میگویند تا احتمال برنده شدن گروه خود را افزایش دهند و بعد از اینکه موفق شدند، پاداش استخراج بین تمام گروه به نسبت مساوی تقسیم میگردد .بنابراین اکثریت قریب به اتفاق افراد به ویژه در ابتدا ترجیح میدهند بیتکوین را خریداری کنند.
برای خرید و فروش ارز دیجیتال به صرافیBitex24 مراجعه کنید.
منبع : bitex24